Wiosna w zubrzyckim skansenie.

Spacerując po skansenie w Zubrzycy słyszeliśmy szemrzący w oddali mały strumień. Przy strumieniu rosły kaczeńce czy inne nad wodne kwiaty. Aż cisną się na usta słowa piosenki Skaldów " Wiosna ".  

Wiosna - cieplejszy wieje wiatr, 

Wiosna - znów nam ubyło lat,

Wiosna, wiosna w koło, rozkwitły bzy.

Śpiewa skowronek nad nami, 

Drzewa strzeliły pąkami,

Wszystko kwitnie w koło, i ja, i Ty. 

Ktoś na niebie owce wypasa, hej 

Popatrz zakwitł już Twój parasol, hej

Nawet w bramie pan Walenty stróż,

puszcza wiosną pierwsze pędy , już.

Portret dziadzia rankiem wyszedł z ram, 

I na spacer poszedł sobie sam. 

Nie przeszkadza tytuł, wiek i płeć, 

By zielono wiosną w głowie mieć. 

Wiosna - cieplejszy wieje wiatr, 

Wiosna - znów nam ubyło lat,

Wiosna, wiosna w koło, rozkwitły bzy.

Śpiewa skowronek nad nami, 

Drzewa strzeliły pąkami,

Wszystko kwitnie w koło, i ja, i Ty

Ktoś na niebie owce wypasa, hej 

Popatrz zakwitł już Twój parasol, hej

Nawet w bramie pan Walenty stróż,

puszcza wiosną pierwsze pędy , już... 

Portert dziadzia...rankiem wyszedł z ram,

I na spacer poszedł sobie sam. 

Nie przeszkadza tytuł, wiek i płeć,

By zielono wiosną w głowie mieć. 

Wiosna wiosna wiosna wiosna

Ta szemrząca w oddali woda uspokaja i koi 

skołatane nerwy, a kwitnące przy brzegach 

kwiaty przyciągały rzesze owadów. 

Nad strumykiem stał płotek, który odgradzał

 strumyk od innej części skansenu.

 Ten płotek był czymś w rodzaju granicy.

Ten strumyk opływał cały skansen. Przystanęliśmy na 

mostku pod którym przepływał ten strumień. Słyszeliśmy 

także rechot żab. Woda tworzyła na małych kamykach coś w 

rodzaju niewielkich kaskad.