Bazylika w Kalwarii Zebrzydowskiej.

Kalwaryjska Bazylika, to przepiękna świątynia położona na szczycie góry. Bernardynów na te ziemie sprowadził Mikołaj Zebrzydowski, chciał tutaj utworzyć coś na kształt miejsca pasyjnego.

Gdy przyjechaliśmy na parking przed bazyliką, pogoda nie zachęcała do wyjścia z samochodu, było ponuro i bardzo chłodno. 

 

To właśnie kalwaryjską bazylikę ukochał sobie nasz papież Jan Paweł II, to przed oblicze kalwaryjskiej pani będąc dzieckiem pielgrzymował wraz z rodzicami. To właśnie oni mu wpoili, tak silną katolicką wiarę. Być może to spowodowało, że został księdzem.

Swój obecny wygląd wnętrze bazyliki zawdzięcza Magdalenie Czartoryskiej, była ostatnią wielką fundatorką. Przyczyniła się do rozkwitu tego miejsca. Rzesze pątników przychodziły i przychodzą nadal przed oblicze kalwaryjskiej pani by prosić o wyzdrowienie lub inne łaski.

Świątynia jest w stylu manieryzmu niderlandzkiego. Tutaj aż tak bardzo nie razi mnie barokowe wnętrze. Może dlatego, że to barokowe wnętrze nie przytłacza, tak jak w innych świątyniach. Tutaj ten barok jest do przyjęcia. Inne świątynie XVII wieczne są wręcz przeładowane barokowym wystrojem. Nas to odrzuca razi nas ten barokowy przesyt złoceń sztukaterii.   

To przepiękne miejsce, które warto odwiedzić.