" Kościół " NMP w Elblągu.

Ten maleńki kościół przykuwa uwagę swoją prostotą oraz strzelistością. To dawna świątynia związana z zakonem Dominikanów, przybyli oni na elbląską ziemię pod koniec XIII wieku z Krakowa. To tutaj założyli swój pierwszy klasztor. Dominikanie są nazywani zakonem tzw. żebraczym. To znaczy, że swoje klasztory zakładali niedaleko murów obronnych, przeważnie na peryferiach ówczesnych miast.

Dziś ten piękny gotycki " kościół " już nie pełni do jakiej został zbudowany, czyli nie odprawia się już w nim mszy. Przekraczając progi tej budowli, przeżyliśmy szok, galeria sztuki w kościele. Nad niektórymi obrazami wisiały pozostałości przepięknych barokowych epitafiach.

Ktoś mi zaraz powie, że to profanacja miejsca kultu, patrząc na te wszystkie obrazy wiszące na ceglanych ścianach miałam mieszane uczucia. Z jednej strony coś mi mówiło, ze to już nie jest miejsce kultu, a z drugiej strony widząc krzyż na tej budowli, myślę, że to kościół.

Jak to galeria w kościele, to dla nas coś nowego. W dodatku wisiały na ścianach obrazy przedstawiające sztukę współczesną. My te obrazy określiliśmy jako brzydkie, może komuś się podobają, ale nie nam. Zamknęłam oczy i wyobraziłam sobie jak ten kościół dominikański wyglądał w czasach swojej świetności. Tu powinny stać ławki, ołtarz, powinna odprawiać się msza. W galerii nie było prawie wcale ludzi, tak jakby omijali to miejsce szerokim łukiem, uznając że galeria nie pasuje do kościoła.