Kościół ŚŚ Piotra i Pawła w Krakowie - ponownie.

Wracam wspomnieniami do Krakowa, uwielbiamy to miasto. Tym razem postanowiliśmy przespacerować się ulicą Grodzką, przystajemy przed kościołem ŚŚ Piotra i Pawła. Ta piękna świątynia została ufundowana przez Zygmunta III Wazę dla Jezuitów.

Te figury otaczające  kościelne ogrodzenie przyciągają wzrok. A otwarta furka zaprasza by przestąpić ich progi. Przechodząc przez drzwi dostajemy się do przepięknego wnętrza, które emanuje prostotą, widać w nim jezuicki zamysł, by kościół nie emanował licznymi złoceniami czy sztukateriami jak to jest w innych kościołach epoki baroku. 

Biel ścian kontrastuje z ciemną oprawą ołtarzy, przez to wydaje się, że kościół jest większy niż w rzeczywistości. Świątynia ta ma jednonawowy korpus z nawami bacznymi przypominającymi kaplice. Tuż przed prezbiterium na jednym z filarów nawy umieszczono skromną  ambonę. Na ścianach wisi całkiem sporo nagrobnych epitafiów. 

To tutaj znajduje się słynne wahadło Fukota. Podchodzę bliżej ołtarza głównego, przyglądam się przepięknemu obrazowi, który jest umieszczony w tym ołtarzu. Nad tym ołtarzem są malowidła przedstawiające sceny z życia obu apostołów. 

Świątynia jest kwintesencją swojej epoki.